Het is maandagmorgen. De zon speelt wat met de herfstbladeren in de bomen.
Bladeren die zich vasthouden aan de takken, nog niet klaar voor een dwarrelende landing.
De koffie geurt en op de tafel ligt het programmaboekje van Koor Unisono.
Natuurlijk weet ik precies wat erin staat en toch vind ik het fijn om er nog een keer in te kijken.

Wat een prachtige concerten heeft Unisono gegeven, wat een mooie nummers heeft het koor gezongen. “Fields of gold, Don’t worry about me en I’m a believer”,  om er zo maar een paar te noemen, nemen je mee terug in de tijd. Veertig jaar bestaat het koor en dat werd het afgelopen weekend uitbundig gevierd.

Het koor verdient een dikke pluim voor de vertolking van de liedjes. “De vrolijkheid spatte ervan af”, vertelde een bezoeker. “Wat kunnen jullie toch prachtig zingen”, zei een ander. Het koor stond nadrukkelijk in het middelpunt van de belangstelling en terecht. Veertig jaar samen zingen is een feestje waard.

Ook natuurlijk nog even aandacht voor drie jubilarissen. Gerrie 25 jaar en Tonny en Toon beide ruim 40 jaar lid, werden nog even in de schijnwerpers gezet.

Toch wil ik in dit stukje de vrijwilligers met nadruk noemen. Zij zijn de stille werkers die het feest mogelijk maakten. Zij bouwden de zaal op met alles wat daarbij hoort aan belichting en geluid. Zij zorgden voor de aankleding van de zaal. De choreografe adviseerde voor de aanblik. Alle toeten van de koorleden gingen langs de visagiste. De toneelknechten zorgden voor de attributen.
De auto-cue en de beamer voor de tekst en beelden werden vakkundig bediend.
De mensen van ’t Dorpshuus ontvingen ons gastvrij, de sponsoren ondersteunden financieel.

Wellicht vergeet ik iemand, maar er waren ook zo veel mensen aan het werk. Als je nu in het ’t Dorpshuus gaat kijken vind je geen spoor meer van de concerten. De zaal is kaal en leeg alsof er geen feest is geweest. Ook hier hebben de “stille handen” alles opgeruimd.
Als Rotterdammer van geboorte heb ik mij verwonderd over zoveel saamhorigheid.
In een grote stad is dat met elkaar lastig te vinden.

Beste mensen van Escharen en omstreken,  hartstikke bedankt!

Otto de Man, 11 november 2019.

Nog ruim twee weken repeteren en dan is het zo ver voor Koor Unisono.

Het concert dat op 9 en 10 november staat aangekondigd zal in het teken staan van het 40 jarig jubileum. Het thema “Time Flies” van deze avond zal u meenemen naar het jaar 1978. Het jaar waarin het allemaal begon. Dan klopt de telling niet zult u denken! 1978 is namelijk het jaar waarin een aantal mensen uit Escharen het initiatief heeft genomen om een jongerenkoor op te richten en wat later in 1979 officieel is geworden.

“Jongerenkoor Escharen” werd ook de naam van het koor. In 1988 werd er door stemming de nieuwe naam “Koor Unisono Escharen” van gemaakt. Een van de redenen om de naam van het koor te veranderen, was om de leeftijdsgrens zowel naar beneden als naar boven bij te stellen om zo meer leden te kunnen aannemen. We hebben ondertussen een grote groep leden die al heel lang lid zijn, maar we mogen gelukkig nog regelmatig nieuwe leden welkom heten.
In die 40 jaar is er natuurlijk van alles gebeurd. Trouwerijen, geboortes, jubilarissen, begrafenissen, christelijke feestdagen, concerten noem maar op, er was altijd wel een reden om als koor te mogen zingen. Al deze gebeurtenissen zullen tijdens het concert de revue passeren en natuurlijk bezongen worden.
Dit alles staat te gebeuren op zaterdag 9 november aanvang 20:00 uur en op zondagmiddag 14:00 uur in het Dorpshuus te Escharen. Entreekaarten kosten € 10. De zaal is 45 minuten voor aanvang open.

De kaartverkoop is al in volle gang. In Escharen kunt u nog terecht bij Kapsalon Hairs aan het Burg. De Bourbonplein en natuurlijk bij alle leden van het koor of bij het secretariaat: Veldweg 30 Escharen 0486-476378.

De kaartjes kunnen alleen contant  betaald worden.

Voor verdere informatie verwijzen wij u naar Arena Lokaal en digitaal, Facebook en natuurlijk onze website www.koorunisono.nl